4 Σεπτεμβρίου 2014 ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΦΩΤΟΣ Part 1

4 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΦΩΤΟΣ

Part 1

Αυτό που ορίζεται ως Κοσμική Συνειδητότητα είναι τώρα διαθέσιμη για το σκοπό αυτής της συνόδου διόδευσης της Rainbow-Phoenix. Σας παρακαλώ συνεχίστε.

Καλωσόρισες Συνειδητότητα, και σ' ευχαριστούμε που είσαι σήμερα κοντά μας για τη σύνοδο μελών της Rainbow-Phoenix της 4ης Σεπτεμβρίου 2014. Μεταφραστής των μηνυμάτων σου είναι ο Will Berlinghof, ενώ συντονίστρια είναι η Joan Mills, η οποία και θέτει τις ερωτήσεις. Έχει γίνει επίκληση στο Νόμο της Αγάπης, του Φωτός και της Ενότητας. Υπάρχει κάποιο εισαγωγικό μήνυμα ή γεγονός το οποίο θα θέλατε να συζητήσουμε τη στιγμή αυτή σας παρακαλώ; Ευχαριστώ.

Όντως η Συνειδητότητα αυτή έχει ένα εισαγωγικό μήνυμα. Θα ήθελε να συζητήσει για το δόγμα, το δόγμα της πίστης, για την υπαγορευμένη κατανόηση και το υπαγορευμένο σετ κανόνων πίστης που συνοδεύουν πολλές θρησκείες – τις διάφορες συμπεριφορές που καθορίζουν πώς να ζει κανείς, πώς να εντάσσεται στην κοινωνία  και γενικότερα στη ζωή αυτού του τριτοδιάστατου πλανήτη. Είναι πολύ πιο εύκολο να ζει κανείς κάτω από ένα σετ κανόνων, τους οποίους επιτάσσουν και επικυρώνουν αυτοί που θεωρητικά απαρτίζουν τις αρχές και τους ειδήμονες. 

Γιατί φυσικά, οι περισσότεροι νομίζουν ότι με το δόγμα αναφερόμαστε πρώτιστα στο θρησκευτικό δόγμα, αλλά υπάρχουν επίσης το κοινωνικό δόγμα, το επιστημονικό δόγμα, το οικονομικό καθώς και το πολιτικό δόγμα. Η λίστα θα μπορούσε όντως να συνεχιστεί. Γιατί οι άνθρωποι έχουν εκπαιδευτεί αν θέλετε, να βρίσκουν ευκολότερο το να ζουν τις ζωές τους απλά και σύμφωνα με το δόγμα τους, από το να σκέφτονται γνήσια, βγαίνοντας έξω από τα στεγανά του δόγματος μέσα στο οποίο ζούνε, κάτι που το οποίο για τους περισσότερους θα αποτελούσε πολύ μεγάλη πρόκληση, και να βρεθούν μετά από τη ζώνη της άνεσης μέσα στη ζώνη της ανησυχίας.

Γιατί πολλοί δεν επιθυμούν να ζήσουνε ζωές υποθετικές, δίχως γερά και καθαρά θεμέλια, τα οποία τους τα παρέχει το δόγμα: γερό θεμέλιο για το άτομο είναι το πώς να ζήσει τη ζωή του. Φυσικά το δόγμα δεν ενθαρρύνει την αμφισβήτηση, και δε δίνει θάρρος στο ελεύθερο μυαλό να υποθέτει επάνω σε ζητήματα που άπτονται αμφισβήτησης ή σε ζητήματα που δεν κατανοούνται εύκολα, καθώς και σε θέματα που εναντιώνονται αυτών στα οποία πιστεύει το δόγμα.

Η Συνειδητότητα αυτή φέρνει στο προσκήνιο το θέμα του δόγματος για λόγους ιδιαίτερους, καθώς πρόσφατα προωθεί μια πληροφόρηση που προκαλεί το δόγμα πολλών μελών και  πολλών αναγνωστών. Ειδικότερα, αυτά που υπόκεινται σε πρόκληση είναι αυτά τα οποία η Συνειδητότητα θα αποκαλούσε ευρέως ως δόγμα της ‘Νέας Εποχής’. Γιατί όντως υπάρχει κάποιο δόγμα το οποίο ακολουθούν αυτοί που ισχυρίζονται ότι είναι της ‘Νέας Εποχής’. Αυτό φυσικά συμπεριλαμβάνει και αυτούς που θεωρούν τους εαυτούς τους ως Εργάτες του Φωτός και Πνευματικοί Αναζητητές. Γιατί ένα από τα μεγαλύτερα δόγματα είναι  αυτό του Λευκού Φωτός,  και μιλάμε συγκεκριμένα για το Λευκό Φως που είναι αυτό μέσα στο οποίο θα πρέπει να εισέλθει κανείς όταν αφήνει το φυσικό κόσμο και επιστρέφει πίσω στην πνευματική του φύση, αυτήν που αποτελεί την ανώτερη πνευματική του καταγωγή.

Γιατί κατά τις τελευταίες δεκαετίες η επιστροφή του ανθρώπου στο Λευκό Φως έχει πάρει δημοτικότητα.  Ταινίες όπως η γνωστή ‘Ghost’ (το Φάντασμα) για παράδειγμα, έχει τον κύριο ηθοποιό της Πάτρικ Σουέζ να επιστρέφει πίσω μέσα στο Λευκό Φως με τον πιο ελκυστικό όντως τρόπο, αφήνοντας ένα αποτύπωμα μέσα στη συνειδητότητα, και ειδικότερα σε αυτούς  που αναζητούν τη θεμελιώδη αυτή γνώση του τι να περιμένουν μετά το θάνατο. Η δημοτικότητα αυτής της θεώρησης φυσικά πάει πολύ πιο πίσω. Υπάρχουν και άλλες ταινίες και παρουσιάσεις των μέσων ενημέρωσης που έχουν μιλήσει για αυτά, και τα έχουν παρουσιάσει, υπάρχει όμως και η ρητορεία για τη ‘Νέα Εποχή’, όπου εμφανίζονται πληροφορίες της ‘Νέας Εποχής’ επάνω σε τέτοια ζητήματα, τα οποία όντως προωθούνται κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

Δεν είναι απλά μια νέα δημοφιλής άποψη, γιατί η ιδέα αυτή της εισχώρησης μέσα στο Λευκό Φως υπήρχε εδώ και αρκετό καιρό, αλλά έχει αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα μέσα σε αυτό που η Συνειδητότητα αυτή αποκαλεί κίνημα της ‘Νέας Εποχής’ των τελευταίων δεκαετιών.  Το δόγμα αυτό λέει πως όταν κάποιος πεθαίνει και γίνεται ανενσάρκωτο πνεύμα,  ότι υπάρχει αυτό το Λευκό Φως  στο οποίο, όπως διδάσκεται, θα πρέπει κανείς να εισέλθει ώστε να μπορεί να επιστρέψει πίσω στην ψυχή και πίσω στην πέμπτη διάσταση της συνειδητότητας.

Υπάρχουν πρόσφατες εργασίες όπως η παρουσίαση του Σάιμον Πάρκς, που προωθεί την άποψη ότι δε θα πρέπει να γίνεται αυτό, ότι θα πρέπει δηλαδή κανείς να γυρίσει την πλάτη του και να βαδίσει προς την άλλη κατεύθυνση από αυτήν του Λευκού Φωτός. Γιατί η άποψη μιας τέτοιας  πρακτικής προκαλεί εκείνους που αποδέχτηκαν την άποψη ότι η είσοδος μέσα στο Λευκό Φως θα τους επιστρέψει πίσω στην πνευματική τους Πηγή και στην Πηγή της ψυχής τους, ενώ υπάρχουν πράγματι και αυτοί που αντιμετωπίζουν θέμα με αυτές τις διδαχές και αυτούς που τις διδάσκουν, συμπεριλαμβανομένης και αυτής της Συνειδητότητας που υποστηρίζει αυτό το συγκεκριμένο δόγμα.

Η δύναμη και το σθένος του δόγματος είναι τέτοια που μπορεί όντως να αισθανθεί κανείς ότι απειλείται όταν προκαλείται το ίδιο το δόγμα, και μπορεί ν’ αντισταθεί, όχι επειδή το δόγμα είναι σωστό αλλά γιατί έχει τόσο βαθιά εντυπωθεί το δόγμα αυτό μέσα στον προγραμματισμό του που η αμφισβήτηση των αντιλήψεών του, αυτών των δογματικών αντιλήψεων, θέτει πρόκληση στην αίσθηση του πότε κάτι είναι έτσι ή αλλιώς, και καθώς το δόγμα είναι αυτό το οποίο συχνά διασφαλίζει τα πιστεύω του ατόμου και αυτά μέσω των οποίων κανείς ζει τη ζωή του, η οποιαδήποτε πρόκληση στις δογματικές του αντιλήψεις αποτελεί όντως απειλή.

Γιατί η αντίληψη αυτή για το Λευκό Φως έχει απογίνει η ιερή αγελάδα της πεποίθησης της Νέας Εποχής, και τέτοια που δε θα πρέπει κανείς να την αγγίξει ή να τη θέσει σε πρόκληση ή να την αλλάξει, γιατί τότε θα δημιουργούνταν μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση σχετικά με την πρόοδο της ψυχής καθώς αυτή αποζητεί να επιστρέψει πίσω στην ανώτερη πηγή της συνειδητότητάς της. Εντούτοις, δεν είναι έτσι τα πράγματα. 

Γιατί η αμφισβήτηση ακόμα και αυτών των βασικών δογματικών πιστεύω είναι απαραίτητη προκειμένου να μπορέσει κανείς ν’ αποφασίσει τελικά για τον εαυτό του ποιες αντιλήψεις ανταποκρίνονται στη δική του την εσώτερη αίσθηση των πραγμάτων έναντι των αντιλήψεων εκείνων που απλά έχουν κληροδοτηθεί και που έχουν γίνει αποδεκτές από εκείνους που είναι αναζητητές, που στην προκειμένη περίπτωση αναζητούν την πνευματική αλήθεια και την κατανόηση. Ο άνθρωπος προτιμάει πάντοτε αυτό που τον βολεύει, αυτό που δεν τον βάζει σε έγνοιες, και αυτό που κάνει τα πράγματα ευκολότερα καθώς αυτός περιδιαβαίνει το έντονο τέλμα της ανθρώπινης ζωής, το οποίο συνοδεύεται από πάμπολλες πεποιθήσεις.

Επιπλέον, το δόγμα εμπεριέχει επιδιωκόμενους σκοπούς με το να παρέχει την αίσθηση της υπεροχής, γιατί εάν κανείς τηρεί αληθινά συγκεκριμένες δογματικές αντιλήψεις οι οποίες συνάδουν με αυτές των άλλων, όταν κανείς αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης ομάδας με συγκεκριμένο τρόπο πίστης δογματικής φύσης, τότε υπάρχει αυτή η απώτερη στάση ότι αυτοί που ασπάζονται τις δογματικές αυτές αντιλήψεις είναι οι σωστοί και συνεπώς όλοι οι άλλοι είναι  λάθος. Και αυτό φαίνεται εύκολα από το διχασμό της ανθρωπότητας με τους τόσους διαφορετικούς τομείς της ανθρώπινης συμμετοχής και ζωής.

Μεγαλύτερο όλων φυσικά είναι το θρησκευτικό δόγμα, αλλά όπως έχει ήδη πει η Συνειδητότητα αυτή, υπάρχουν πολλών τύπων δόγματα. Γιατί με την αίσθηση της υπεροχής, που μπορεί ακόμα και να εξελιχθεί σε ένα είδος έπαρσης για το ότι ο τρόπος με τον οποίο πιστεύουν και ασπάζονται τις αντιλήψεις τους είναι ο σωστός, κάνει την έπαρση αυτή κάποιες φορές να ξεχειλίζει και να οδηγεί σε συμπεριφορές καταδίκης των άλλων που δεν ασπάζονται τις ίδιες δογματικές αντιλήψεις.

Κύριο παράδειγμα τον καιρό αυτό είναι η Ισλαμική κίνηση, η επαναστατική Ισλαμική κίνηση, που ορίζει ότι αυτοί έχουνε δίκιο και ότι όλοι οι άλλοι που δεν ενστερνίζονται την ακραία οπτική τους είναι λάθος. Το δόγμα τους αυτό προτείνει πως είναι εντάξει να αποκεφαλίζεις τον εχθρό και  τον άπιστο προς την πίστη τους, αλλά αυτό δεν είναι παρά μονάχα το δογματικό τους σύστημα πεποιθήσεων το οποίο έχουν πλήρως αποδεχθεί και μέσα στο οποίο νιώθουν ισχυροί και αλαζόνες, πιστεύοντας ότι ο τρόπος τους είναι ο σωστός αναφορικά με τα πράγματα. Οποιοσδήποτε τρίτος μπορεί να δει πόσο επικίνδυνες, πόσο βάναυσες και πόσο απάνθρωπες είναι οι δογματικές αυτές αντιλήψεις -  όπως αυτές των μαζικών εκτελέσεων, του τρόμου, ακόμα και του δημόσιου αποκεφαλισμού που μετά αναρτάται στο διαδίκτυο.

Μπορούνε όμως οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που βλέπουνε το κατάφωρο λάθος και την απρέπεια στις αντιλήψεις των άλλων,  να δούνε και τις ιδιαίτερα ακραίες αντιλήψεις που ασπάζονται αυτοί οι επαναστατικοί και σκληροπυρηνικοί Μουσουλμάνοι; Μπορούνε να δούνε οι ίδιοι τους ίδιους τους τους περιορισμούς λόγω των δογματικών τους αντιλήψεων τις οποίες ασπάζονται; Το φαινόμενο να χαρακτηρίζει κανείς σωστές ή λάθος τις αντιλήψεις των άλλων βλέποντάς τες είναι συχνό, όπου τις περισσότερες φορές αυτές είναι λάθος προς τις αντιλήψεις και το δόγμα το δικό του, δίχως εντούτοις να μπορεί να δει στον ίδιο του τον εαυτό ποιες είναι αυτές οι δογματικές αντιλήψεις που ασπάζεται.  

Part 2