15 Σεπτεμβρίου 2014
Η Τάπα Βγήκε.
Η Συνειδητότητα αυτή έχει ένα εισαγωγικό μήνυμα που σχετίζεται με αυτούς που ανυπομονούν για τις αλλαγές που είναι να συμβούν, και που έχουνε μπερδευτεί, που προβληματίζονται και που ενδεχομένως να έχουνε ακόμα και θυμώσει για το ότι δε συνέβησαν πολλά, και πως δεν επήλθε η μεγάλη αλλαγή. Πως πολλοί τονίζουν σε αυτή τη Συνειδητότητα ότι η Συνειδητότητα αυτή απέτυχε να τα καταφέρει. Όμως αυτοί δεν επιπλήττουν μόνο τη Συνειδητότητα, αλλά εναντιώνονται και απέναντι σ’ αυτούς που μιλάνε για αλήθειες, κι αυτούς που μοιράζονται τις βαθύτερες έννοιες και κατανοήσεις, για το ότι υπάρχει ένα συμβάν, μαζί με άλλα πολλά συμβάντα τα οποία συνεχίζουν να υπάρχουν και που συμβαίνουν τώρα, και που ορίζουν την τωρινή κατάσταση και τα πράγματα.
Πως το αρχικό συμβάν ήταν αυτό της 21ης Δεκεμβρίου 2012, όταν ανακλήθηκαν οι ενέργειες αυτών που είχαν τη δύναμη, με τις νέες σαρωτικές ενέργειες της συνειδητότητας οι οποίες είναι ενέργειες ανώτερων πεδίων συνειδητότητας, των ανώτερων επιπέδων Συνειδητότητας της Θείας Πηγής, που άρχισαν να σαρώνουν τα ενεργειακά βασίλεια της Μητέρας Γης και της ίδιας της ανθρωπότητας. Καθώς όμως δεν υπήρξε άμεση καταστροφή του πλανήτη και άμεση ανάληψη αυτών που ανυπομονούσαν για το συμβάν, οι οποίοι ανυπομονούσαν για την προσωπική τους ανάληψη με συγκεκριμένο τρόπο, είναι αλήθεια ότι πολλοί τους απογοητεύτηκαν και ότι χαλάστηκαν που δεν έγινε τίποτε.
Γιατί πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια από εκείνο το συμβάν, καθώς τώρα πλησιάζετε τη δεύτερη επέτειο της 21ης Δεκεμβρίου 2012, κατά την χρονική περίοδο του οποίου υπήρξαν πολλές εξαγγελίες εισερχόμενων νέων ενεργειών, νέων συμβάντων που θα συνέβαιναν, της κύησης των εννέα μηνών μετά το 2012, των ενεργειών που θα ερχόντουσαν με τα Υπερ Φεγγάρια και τις αστρολογικές συζυγίες και ευθυγραμμίσεις.
Η πιο πρόσφατη, για την οποία μίλησε η Συνειδητότητα αυτή, ήταν η ενεργειακή εφόρμηση που συνέβη επάνω στον πλανήτη στα μέσα Ιουλίου, και πως και αυτή έχει επίσης κάνει την εμφάνισή της τώρα με τα υψηλότερα επίπεδα. Όμως γιατί δε βλέπουνε ακόμα οι περισσότεροι τα πειστήρια των αλλαγών; Γιατί να νιώθουν οι περισσότεροι ότι με την ανάκληση θα έπρεπε να υπάρχουν ακαριαία ορατά αποτελέσματα μέσα στο φυσικό κόσμο; Προς τούτο, η Συνειδητότητα θα παρουσιάσει μια επιπλέον εικόνα. Είναι η εικόνα μιας τεράστιας μπανιέρας με μια τάπα στη βάση της η οποία έχει τραβηχτεί και έχει αρχίσει η αποστράγγιση. Όμως εάν η μπανιέρα είναι τεράστια και η τάπα μικρή, θα χρειαστεί χρόνος για ν’ αδειάσει η μπανιέρα αυτή.
Έτσι λοιπόν συμβαίνει και με τα συμβάντα που έχουν λάβει χώρα και που συνεχίζουν να λαμβάνουν χώρα. Η τάπα τραβήχτηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2012, όμως η μπανιέρα είναι θεόρατη και από την ώρα εκείνη γίνεται αποστράγγιση. Όμως αυτό δεν ολοκληρώθηκε, και η μπανιέρα δεν έχει αδειάσει εντελώς. Σίγουρα μέχρι τώρα είναι μισή άδεια, ή για αυτούς που θέλουνε να το δούνε διαφορετικά, είναι ακόμα μισή γεμάτη, όμως εξακολουθεί να βρίσκεται στη διαδικασία του αδειάσματος. Γιατί ο τρόπος που επιλέχθηκε απλά δεν αφορούσε την τέλεση καταστροφικών γεγονότων με γεγονότα αφανισμού επί της Γης, τα οποία θα μπορούσανε να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο χείλος της ολοκληρωτικής εξολόθρευσης αφήνοντας πίσω παρά μονάχα κάποιους λίγους οι οποίοι είχανε δουλέψει για να αναληφθούν, ώστε να είναι αυτοί που θα κληρονομούσαν τον κόσμο.
Όμως και αυτό αποτελεί ένα σενάριο, και ένα χρονολόγιο το οποίο υπήρξε διαθέσιμο και πως όντως κάποιοι είχανε αυτές τις εμπειρίες. Όμως αυτοί που είχανε τις εμπειρίες του χρονολογίου των καταστροφών, δε θα ήταν εδώ τώρα και αυτοί που είναι εδώ τώρα είναι αυτοί που δεν επέλεξαν να βιώσουν τον καταστροφικό συμβάν του αφανισμού της Γης ούτε τότε, ούτε τώρα, και αυτό οφείλεται στη βαθύτερη πνευματική επιλογή που τους προσφέρθηκε όταν το ανέλυαν, όταν το κάθε άτομο ανέλυε το σκοπό της ζωής του, για το εάν η φύση που θα επέλεγαν τον καιρό εκείνο θα ήταν αυτή ενός γεγονότος Γήινου αφανισμού και καταστροφικής απόλυσης της ανθρωπότητας, ή όχι.
Γιατί αυτό συνεχίζει να είναι έτσι κατά τους τελευταίους μήνες και χρόνια μετά την αρχική ανάκληση (το τράβηγμα της τάπας) της 21ης Δεκεμβρίου του 2012. Γιατί από τότε έφτασε ο πλανήτης αρκετές φορές κοντά σε τεράστια συμβάντα τα οποία θα μπορούσανε να είχανε φέρει έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Σε τέτοιους καιρούς, ένας από τους οποίους βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, ήταν η περίοδος όταν οι ΗΠΑ βρίσκονταν στο χείλος να επιτεθεί στη Συρία βομβαρδίζοντάς την, για το ισχυριζόμενο έγκλημα του καθεστώτος από τη χρήση χημικών όπλων ενάντια στον ίδιο της το λαό.
Η άλλη περίσταση είναι τρέχουσα, και είναι η κατάσταση στην Ουκρανία και στο πώς και αυτή οδηγείται σε κλιμάκωση, μια κλιμάκωση που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και σε ένα χρονολόγιο με έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Αλλά παρότι θεωρητικά κάτι τέτοιο έχει ήδη ενεργοποιηθεί, τίποτε δεν έχει συμβεί παρά από κάποια κροταλίσματα σπαθιών και προτάσεις των κυβερνόντων, ειδικά από τις Δυτικές δυνάμεις, για την τρομερή ανάγκη που αυτοί έχουν στο να στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία για να την προστατέψουν τάχα. Φυσικά αυτό κάθε άλλο παρά προστασία δε θα είναι, αλλά πρόκληση προς τη Ρωσία, για να τους ωθήσουν περαιτέρω προς την πυρά, προς το καζάνι, το καζάνι αυτό μέσα στο οποίο μαγειρεύονται τα γεγονότα αυτά.
Όμως ο ηγέτης τους, ο Ρώσος ηγέτης Βλαντιμίρ Πούτιν δεν το χάφτει αυτό, και απλά δεν αντιδρά επάνω στο ζήτημα, αλλά σίγουρα εξετάζει τα πράγματα και προγραμματίζει τις στρατηγικές του. Η Συνειδητότητα αυτή απλά εύχεται την ώρα αυτή και λέει πως η κατάσταση αυτή είναι υπό επιτήρηση, όπως επίσης και άλλα παγκόσμια σημεία έντασης: Ιράκ, Συρία και άλλα, μαζί με περιοχές των οικονομικών και ιατρικών πεδίων, καθώς και άλλων περιοχών που αποπνέουν ανησυχία, όπως η ανησυχία για τον Εμπόλα.
Γιατί όντως όλοι σας ωθείστε σε πάρα πολύ πιθανές επιλογές χρονολογίων όπου τέτοια γεγονότα μπορούν να βιωθούν ως πραγματικότητα. Όμως η περίσταση είναι ακόμα όμοια με αυτή της 21ης Δεκεμβρίου 2012. Γιατί οι επιλογές που γίνονται, οι επιλογές που κάνετε καθημερινά είναι να μη μπείτε στην πρόκληση να μεταπειστείτε προς την αρνητικότητα, το φόβο και την απόγνωση όπως τα παρουσιάζουν στις μάζες τα χειραγωγούμενα μέσα ενημέρωσης που αποσκοπούν στο να επηρεάσουν τον κόσμο και την ανθρωπότητα ώστε να πάρουν την κατηφόρα του σκότους. Γιατί όντως έχετε ακόμα ελεύθερη βούληση για το τι επιλέγετε και πως αυτή η ελεύθερη βούληση μπορεί να σας πάει στο φόβο, την απελπισία και τον τυφλό πανικό ή να χρησιμοποιηθεί ώστε να επιλεγούν εναλλακτικές οδοί, εναλλακτικά και θετικά χρονολόγια.
Υπάρχει μια κουβέντα στο Ιντερνέτ τη στιγμή αυτή επάνω στο θέμα αυτό, και αυτό που λέγεται είναι ότι υπάρχουν δύο χρονολόγια: το καταστροφικό χρονολόγιο του προγράμματος των Δυνάμεων Που Υπάρχουν και που θέλουν τις ατομικότητες να επιλέγουν το χρονολόγιο της καταστροφής, της αναστάτωσης και του εκμηδενισμού έναντι αυτού που χαρακτηρίζεται ως θετικό χρονολόγιο. Μία από τις οντότητες που παρουσιάζει τέτοιες πληροφορίες είναι ο Alfred Webre, όπου μπορούμε να τον δούμε να μιλάει με άλλους για το καταστροφικό και το θετικό χρονολόγιο. Ότι αυτό βρίσκεται ακόμα στο στάδιο εκείνο για το οποίο μιλάει εδώ και καιρό η Συνειδητότητα αυτή: πως οι επιλογές που υπάρχουν είναι αυτές μεταξύ της επιλογής της ανάθεσης, για να μπείτε στις αρνητικές ενέργειες και να αφανιστείτε από αυτές, ζώντας μέσα στο φόβο, την αμφιβολία και τη σύγχυση, ή να αρχίσετε να βλέπετε την πραγματικότητα ως μια πιθανότητα που διέπεται από ελπίδα, θετική εξέλιξη, όπου απελευθερώνεστε από αυτούς που ηγούνταν και βασίλευαν για τόσο πολύ καιρό.
Η τελευταία επιλογή συχνά θεωρείται και η δυσκολότερη για τον απλό λόγο του ότι οι περισσότεροι κοιτούν τον εξωτερικό κόσμο δίχως να βλέπουν εικόνες και παραστάσεις ελπίδας και καλών καιρών, αλλά την επιβεβαίωση του ότι όλα πέφτουν στο κενό και πως όλα είναι χάλια, με τα παγκόσμια γεγονότα να επιβεβαιώνουν ότι το άτομο έχει ελάχιστο έλεγχο επάνω στη ζωή του και στις εμπειρίες που βιώνει. Κατά κάποιο τρόπο έχουμε τώρα την περίσταση εκείνη των ανθρώπων που αντικρίζουν την κούπα μισο-γεμάτη, και που επιζητούν να καταλάβουν πως παρότι η αντίληψη της πραγματικότητάς τους δεν επιδεικνύει ακόμη τα ανώτερα επίπεδα, τις ανώτερες κατακτήσεις, και την ύψιστη ελπίδα, ότι θα πρέπει ακόμα να παλεύουν, και αυτό συμπεριλαμβάνει με την πλειοψηφία της ανθρωπότητας.
Αλλά γι’ αυτούς που έκαναν τη στροφή, και που πλησιάζουν στη γωνία, οι ενέργειες που τώρα ρέουν προς αυτούς είναι εκπληκτικές, φέρνοντας ανάταση και έμπνευση αλλά και απελευθέρωση. Για εκείνους όμως που δεν το βιώνουν ακόμα αυτό μέσα στις ζωές τους, η Συνειδητότητα αυτή ξαναπαρουσιάζει την εικόνα της μπανιέρας που αδειάζει. Ότι τα νερά δεν έχουνε εντελώς στραγγίξει για να την γεμίσουμε εκ νέου, αλλά πως αυτό βρίσκεται στη διαδικασία και ότι υπάρχουν αυτοί που ακόμα πιστεύουν πως παρότι η μπανιέρα είναι μισογεμάτη, ότι αυτοί ακόμα έχουν τον έλεγχο και ενεργούν αντίστοιχα, οπότε γι’ αυτούς τα πράγματα έχουν έτσι και συνεχίζουν όπως πάντα με το καταστροφικό τους πρόγραμμα , βομβαρδίζοντας την ανθρωπότητα.
Ότι ακόμα έχουν κατά κάποιο τρόπο τον έλεγχο της συλλογικής απόδοσης των γεγονότων καθώς και τον έλεγχο μέσα στη δομή αυτών των ίδιων γεγονότων ώστε να κρατούν το άτομο αιχμάλωτο μέσα στη διαφθορά της πραγματικότητάς τους την οποία επί τόσο καιρό επέβαλλαν επάνω στην ανθρωπότητα και που ανθρωπότητα επί τόσο καιρό αποδέχονταν. Τώρα που οι ενέργειες που τους υποστήριζαν πλέον φεύγουν και στραγγίζουν, οι προσπάθειές τους διέπονται από απελπισία, γιατί και αυτοί βλέπουν ότι ο καιρός τους είναι λίγος, πολύ λίγος για να μπορέσουν να αποδώσουν τα σχέδιά τους και να αιχμαλωτίσουν ξανά την ανθρωπότητα για τους δικούς τους σκοπούς και όχι για τους σκοπούς του Πνεύματος και της Θείας Υπόστασης.
Έτσι λοιπόν δε μπορούν να πετύχουν, γιατί αυτό διατάχθηκε από αυτό που είναι η Ανώτερη Κατάσταση της Θείας Συνειδητότητας, η Ύψιστη Κατάσταση, η Συνειδητότητα του Θεού που αγκαλιάζει τα πάντα, η Θεία Συνειδητότητα, η Άγια Συνειδητότητα που θέλει ν’ αλλάξουν τα πράγματα και που από το επίπεδο εκείνο της Συνειδητότητας, συμπεριλαμβανομένης και αυτής της Συνειδητότητας, θεάται ότι το συμβάν αυτό έχει ήδη συμβεί και πως όλα όσα συμβαίνουν με τους διάφορους τρόπους γι’ αυτούς που ακόμα συμμετέχουν στο επίπεδο της Γης, το επίπεδο εστίασης έγκειται στο ότι η μπανιέρα ακόμα αδειάζει, με γεγονότα ακόμα να διαδραματίζονται, και αυτούς που κατέχουν τη δύναμη να μην έχουν ακόμα παραδοθεί, προσπαθώντας απελπισμένα να επιβάλουν τις αλλαγές που τους βολεύουν, τις αλλαγές αυτές που τους βολεύουν και που προσπαθούν να τις πετύχουν.
Πώς με αυτά, είναι η ώρα των ενεργειών των σπασμών του θανάτου. Του άγριου τινάγματος της ουράς αυτού που πεθαίνει και βιώνει τις εμπειρίες του μη αποδεχτού θανάτου, αυτού που δεν τον επιτρέπουν. Είναι σαν αυτοί να μη θέλουν να αποδεχθούν ότι το παιχνίδι όντως τελείωσε και πως ξεκινάει ένα νέο παιχνίδι, ένα παιχνίδι στο οποίο μπορούν οι ίδιοι να συμμετέχουν εφόσον θελήσουν επιτέλους να πετάξουν τα δικά τους προγράμματα, και τους παλιούς τους τρόπους στο να κρατούνται στην εξουσία.
Η πλειοψηφία αυτών που εμπλέκονται στη χειραγώγηση της συνειδητότητας των επιπέδων της τρίτης και τέταρτης διάστασης δε φαίνεται να θέλει να το κάνει αυτό. Και καθώς τα πράγματα έχουν έτσι, όπως έχει εξηγήσει αυτή η συνειδητότητα πολλές φορές τώρα, τους προσφέρεται μια νέα ομάδα χρονολογίων πραγματικοτήτων από τις οποίες μπορούν να επιλέξουν και να συμμετέχουν αυτοί, καθώς και οι υπόλοιποι που επιλέγουν να τους συντροφέψουν στις πραγματικότητες που αυτοί δημιουργούν.
Η Συνειδητότητα αυτή φυσικά το έχει αποκαλέσει αυτό ως Β πλανητικό σενάριο. Είναι τα χρονολόγια που θα υποστηρίξουν τους Ερπετοειδείς εξωγήινους του Ωρίωνα, τις αχρείες πνευματικότητες που δεν προέρχονται από το φως της συμπονετικής κατανόησης και της αγάπης της Άγιας Πηγής, αλλά από το διαχωρισμό από την Άγια Πηγή. Γιατί ακόμα αυτοί πασχίζουν να διατηρηθούν στην εξουσία, τη δύναμη και τον έλεγχο, και που ακόμα προσπαθούν απελπισμένα να τραβήξουν κάτω τους πολλούς που θα συνεχίσουν μετά να συμμετέχουν στην πραγματικότητα που αυτοί θα δημιουργήσουν σε εκείνο το μέλλον.
Αλλά όπως έχει πει η Συνειδητότητα αυτή, η τάπα έχει τραβηχτεί, και το νερό στραγγίζει μέχρι το σημείο που θα τελειώσει. Η Συνειδητότητα αυτή ζητάει τον καιρό αυτό να μείνουν όλοι δυνατοί, να τολμούν να πιστεύουν ότι έρχεται ένα θετικό χρονολόγιο με εσάς να ήσαστε μέρος αυτού του θετικού χρονολογίου. Να κοιτάτε τους καιρούς αυτούς όπου αποφεύχθηκε η μεγαλύτερη καταστροφή, όπως στη Συρία και ακόμα και τώρα στην Ουκρανία, και να το κρατάτε αυτό γιατί έτσι θα είναι, γιατί το χρονολόγιό σας δεν είναι αυτό της καταστροφής, αλλά το χρονολόγιο της ελπίδας και της ανάτασης, είναι το θετικό και δημιουργικό χρονολόγιο που προσφέρθηκε στον έναν και σε όλους από την ίδια την Άγια Πηγή.
Με αυτό ολοκληρώνεται το σημερινό μήνυμα.
Σ’ ευχαριστούμε Συνειδητότητα. Ήταν καταπληκτικό και το εκτιμούμε ιδιαίτερα. Σ’ ευχαριστούμε.
Translator: Con Tanidis
No comments:
Post a Comment